چم

واقعا فکر نمیکردم که رفتارم را درک نکنی اما بعضی رازها بهتره همیشه در صندوقچه ذهن ادمی بماند و سربه مهر باشد . اما همیشه یک سوال برایم باقی است که ایا دوست داشتن و دوست داشته شدن با عشق چه تفاوتی دارد؟آیا مرز مشخصی بین این واژه ها وجود دارد؟اگر نه پس چگونه میشود ادمیزاده کسی را واقعا دوست بدارد ولی نتواند عشق اورا پذیرا شود . دقیقا این چیست که تمام زندگی را برای من و ما سخت و پر از تلاتم کرده
نمیدانم چرا ولی وقتی میبینم تمامی حرفها انگونه تعبیر میشود که در نهایت این طرف ماجرا محکوم به بی مهری میشود و محکوم به صدها صفت بد دیگر باورش و قبولش انچنان سخت می نماید که تا چندین روز کل زندگی تغییر میکند نمیدانم چرا و چگونه اما قضاوت شدن در ان دادگاه به هر حکمی منجر شود شدیدا ازارم میدهد کاش شرایط اینگونه نبود و درک متقابل بالاتر ازین حرفها میشد درددل یکی برای دیگری توهین امیز و جان فرساست در حالیکه فقط یک پیام به همراه خود دارد بی چارگی و بیچارگی و بیچارگی ...